 |
| Amedeo Modigliani, Nude Sitting on a Divan ("La Belle Romaine"), 1917 (λεπτομέρεια) |
sonnet 116
Let me not
to the marriage of true minds
Admit impediments.
Love is not love
Which
alters when it alteration finds,
Or bends
with the remover to remove:
O no! it is
an ever-fixed mark
That looks
on tempests and is never shaken;
It is the
star to every wandering bark,
Whose
worth's unknown, although his height be taken.
Love's not
Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his
bending sickle's compass come:
Love alters
not with his brief hours and weeks,
But bears
it out even to the edge of doom.
If this be
error and upon me proved,
I never
writ, nor no man ever loved.
William Shakespeare, Sonnet 116
Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές
δεν παραδέχομαι· δεν είναι αγάπη αυτή
που αλλάζει με της τύχης όλες τις στροφές
και με το κάθε σκούντημα παραστρατεί
Όχι· είναι ένα σημάδι αιώνια σταθερό
που απαρασάλευτο τις μπόρες αντικρίζει·
του ναύτη το άστρο, που κι αν έχει μετρημό
πόσο μακριά ‘ναι, δε μετριέται πόσο αξίζει
Δεν είν’ η αγάπη ροδομάγουλα και χείλια,
μπαίγνιο για το κυρτό δρεπάνι του καιρού·
η αγάπη δεν πηγαίνει με ώρες και με μίλια,
γιατί θα βρει την άκρη, πάντα και παντού.
Αν είναι πλάνη αυτό μ' απόδειξην εμέ,
ούτ’ έγραψα, ούτε μ' αγάπησε άνθρωπος ποτέ.
