"And summer's lease hath all too short a date..."

"Τα καλοκαίρια έχουν πάντα προθεσμία"    κλικ εδώ  

Winslow Homer, The new novel, 1877

sonnet 18

Shall I compare thee to a summer's day?

Thou art more lovely and more temperate:

Rough winds do shake the darling buds of May,

And summer's lease hath all too short a date:

Sometime too hot the eye of heaven shines,

And often is his gold complexion dimm'd;

And every fair from fair sometime declines,

By chance or nature's changing course untrimm'd;

But thy eternal summer shall not fade

Nor lose possession of that fair thou owest;

Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,

When in eternal lines to time thou growest:

So long as men can breathe or eyes can see,

So long lives this and this gives life to thee.

Πώς να σε πω — καλοκαιριάτικο πρωί;

Έχεις πιο εύκρατη μορφή, πιο ερασμία·

γνωρίζω ανέμους που κι ο Μάης φυλλορροεί,

τα καλοκαίρια έχουν πάντα προθεσμία.

Κάποτε καίει ο επουράνιος οφθαλμός

και της χροιάς του ο χρυσός συχνά θαμπώνει,

κάποιος μοιραίος του καιρού αναπαλμός

την ομορφιά της ομορφιάς απογυμνώνει.

Μα εσύ αιώνιο θα έχεις καλοκαίρι

κι η ομορφιά σου δεν θ' απαλλοτριωθεί,

δεν θα επαίρεται ο Άδης πως σε ξέρει

καθώς θα γράφεσαι στου χρόνου την πληθύ.

Όσο ζουν άνθρωποι και βλέπουν θα γυρίζουν

σ' αυτούς τους στίχους και ζωή θα σου χαρίζουν.

πηγή: Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Εικοσιπέντε σονέτα, 

μτφ.-επίμετρο Διονύσης Καψάλης, 

Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1998, σ. 16

Tchaikovsky Sentimental Waltz