 |
| Michelangelo, David
"Έβγαλε και ακούμπησε προσεχτικά τις μεγάλες φτερούγες
του δίπλα στο ξύλινο κουτί που κρατούσε φυλαγμένη
την καρδιά της Ινφάντας. Από το παράθυρο έμπαινε η θλίψη των έρημων
σπιτιών και του δρόμου που δραπέτευε πίσω από τους λόφους. Τρύπωνε από το
ραγισμένο τζάμι κι από τις χαραμάδες που
ο χρόνος δούλευε στους γέρικους τοίχους. Τον τύλιγε με την παγωμένη ανάσα της. Με χέρια που έτρεμαν τοποθέτησε όλες του τις
σκέψεις στο σεντούκι. Έγειρε στο σιδερένιο κρεβάτι. Ξεδίπλωσε τους πόνους του έναν
έναν, κοιτώντας με άδεια μάτια το ταβάνι που επόπτευε το χωρίς τέλος μαρτύριό
του. Η καρδιά του ζεστή έκαιγε το παγωμένο του σώμα. Παλλόταν ρυθμικά… Κάθε
βράδυ στον ίδιο ρυθμό κι αυτός μάταια να ζει την ίδια αστόχαστη αγωνία … να την
υποτάξει, να τη νικήσει, να τη σταματήσει…" από celia g. (απόσπασμα)
|
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013
Αγγέλου καρδιά
