Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Σιωπή και αγένεια...

Amedeo Modigliani, tete,1914
Μου φαίνεται επίσης ότι η πιο αγενής λέξη και η πιο αγενής επιστολή είναι πιο αγαθές, πιο έντιμες από τη σιωπή. Εκείνοι που σιωπούν σχεδόν πάντα στερούνται λεπτότητας και εσωτερικής ευγένειας· η σιωπή είναι μια ένσταση, το να καταπίνεις τα λόγια σου οδηγεί αναγκαστικά σε έναν κακό χαρακτήρα – καταστρέφει ακόμα και το στομάχι. Όλοι όσοι σιωπούν είναι δυσπεπτικοί. – Βλέπετε, δε θα ήθελα να υποτιμάται η αγένεια, είναι η πλέον ανθρώπινη μορφή αντιλογίας και, μέσα στη μαλθακότητα της εποχής μας, μια από τις πρώτες αρετές μας.- Όταν είναι κανείς αρκετά πλούσιος για κάτι τέτοιο, είναι μάλλον καλοτυχία το να έχει άδικο. Ένας θεός που θα ερχόταν στη γη δε θα έπρεπε να πράττει τίποτε άλλο παρά μόνο αδικίες – να αναλαμβάνει όχι την τιμωρία αλλά την ενοχή· μόνον αυτό θα ήταν πράγματι θείο.
Friedrich Nietzsche, αποσπ. "Γιατί είμαι τόσο σοφός"