Ατμόσφαιρα περιβάλλοντος

Frida Kahlo

Καμιά εποχή δεν μεταδίδει την ευαισθησία της σε μια άλλη· δεν μπορεί να της μεταδώσει τίποτε άλλο πέρα από την  κατανόηση που έδειξε η ίδια προς αυτή την ευαισθησία. Με το συναίσθημα είμαστε ο εαυτός μας· με τη νόηση γινόμαστε άλλοι. Η νόηση μάς σκορπίζει: κι έτσι επιβιώνουμε με τα ίδια τα παιχνίδια αυτού που μας σκορπίζει. Κάθε εποχή κληροδοτεί στις επόμενες μόνο ό,τι δεν  υπήρξε η ίδια.

Ένας θεός με την παγανιστική – δηλαδή την αληθινή – έννοια του όρου δεν είναι παρά η αντίληψη που έχει ένα πλάσμα για τον εαυτό του, αφού αυτή η αντίληψη είναι η απρόσωπη – άρα η ιδανική – μορφή αυτού που είναι. Αν πλάθουμε για τον εαυτό μας μια νοητική εικόνα, πλάθουμε κι ένα θεό με βάση τον εαυτό μας. Πάντως σπανίζουν αυτοί που έχουν νοητική αντίληψη του εαυτού τους, γιατί ο νους είναι κατ’ ουσίαν αντικειμενικός. Ακόμα κι ανάμεσα στις μεγάλες ιδιοφυΐες, σπάνια υπήρξαν κάποιοι που ήξεραν πώς να ζήσουν έχοντας πλήρη αντικειμενικότητα, ακόμα και στα ίδια τους τα μάτια.

Να ζεις, σημαίνει να ανήκεις σε κάποιον άλλο. Να πεθαίνεις, επίσης σημαίνει να ανήκεις σε κάποιον άλλο. Η ζωή και ο θάνατος είναι ένα και το αυτό. Όμως να ζεις σημαίνει να ανήκεις σε κάποιον άλλο εξωτερικά, ενώ να πεθαίνεις σημαίνει να του ανήκεις εσωτερικά. Αυτά τα δύο πράγματα είναι όμοια, όμως η ζωή είναι η εξωτερική πλευρά του θανάτου. Αυτό είναι που κάνει  τη ζωή να είναι ζωή και το θάνατο να είναι θάνατος, καθώς η εξωτερική πλευρά είναι πάντα πιο αληθινή από την εσωτερική, αφού η εξωτερική είναι αυτή που βλέπουμε.

Κάθε αληθινή συγκίνηση είναι ένα ψέμα στο επίπεδο του νου, αφού δεν παράγεται εκεί. Κάθε αληθινή συγκίνηση δεν μπορεί επομένως να εκφραστεί παρά μόνο ψεύτικα. Το να εκφραζόμαστε καταντά να λέμε αυτό που δεν νιώθουμε.

Το ιππικό το αποτελούν τα άλογά του. Χωρίς τα άλογά τους οι ιππείς θα ήταν απλοί φαντάροι. Το μέρος κάνει τον τόπο. Να βρίσκεσαι εκεί σημαίνει να υπάρχεις.

Να προσποιείσαι, σημαίνει να γνωρίζεις τον εαυτό σου.

Fernando Pessoa, Εγώ και οι άλλοι

Mozart - Symphony No. 25 in G  minor