 |
| Felice Casorati, Dreaming Of Pomegranates (1912) |
"Ο καθένας μας έχει μέσα του κάτι που δε γίνεται να το
απαρνηθεί. Είμαστε αυτό που είμαστε. Σαν εκείνο τον παλιό κέλτικο μύθο που λέει
για το πουλί με το αγκάθι στο στήθος του, που πεθαίνοντας κελαηδάει με όση δύναμη
του μένει. Γιατί είναι αναγκασμένο να το κάνει, το σέρνει εκεί το φυσικό του. Ξέρουμε
τα λάθη μας προτού ακόμα τα κάνουμε, αλλά η γνώση του εαυτού μας δεν μπορεί να
επηρεάσει ούτε ν' αλλάξει το αποτέλεσμα, έτσι δεν είναι; Ο καθένας κελαηδάει
τον προσωπικό μικρό του σκοπό, σίγουρος πως πρόκειται για το πιο υπέροχο τραγούδι
που έχει ακουστεί ποτέ στον κόσμο. Δεν καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω; Φτιάχνουμε
μόνοι μας τα αγκάθια μας και δεν καθόμαστε ποτέ ν' αναλογιστούμε το τίμημα. Το
μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να υπομένουμε τον πόνο και να λέμε στον εαυτό
μας πως άξιζε τον κόπο."
Colleen McCullough, "Thorn Birds"
