plea talassa se
guaddhi
ce a putt' e ste
'ce ftazzi
ma to kallo cerro.
vasta to petton
apsro
mavre vasta tes
ale
stavri kulor de
mare
ce i kuta en'diu
nifti
kaimmeno mbro sti
talassa
evo se kanono
lio ngherni lio
kalei
lio nghizzi to
nero
aremo plea
paissia
pleus topus
ise diammena
pu in echi
ghianomena
ti foddhean esu
an ifsera ti
diaike
apu cirtea
s'emena
ka possa guaita
sena
su roto na mu pi
ma su tipo mu lei
ja possa sse roto
lio ngherni lio
kalei
lio nghizzi to nero
L' Arpeggiata, Aremou Rindineddha
Άραγε χελιδόνι μου
ποια θάλασσα σε φέρνει
και ποιος σε περιμένει
μ’ αυτόν τον καλό καιρό.
Άσπρο έχεις το στήθος
και μαύρα τα φτερά,
τη θάλασσα στη ράχη,
στα δύο την ουρά.
Στέκομαι μπρος στη θάλασσα
και πάλι σε κοιτώ
λίγο που γέρνεις, λίγο ανεβαίνεις
κι ίσα που αγγίζεις το νερό.
Άραγε πόσους τόπους μας
θα πέρασες εσύ,
άραγε τη φωλίτσα σου
πού να `χτισες κι εσύ.
Αχ, να `ξερα αν διάβηκες
από κει που εγώ βαστώ
πόσα αλήθεια θα ρωτούσα
να μου πεις και να σου πω.
Μα ούτε λέξη δε μου είπες
για όλα αυτά που σου μιλώ
λίγο που γέρνεις,
λίγο ανεβαίνεις
κι ίσα που αγγίζεις το νερό.