Αποσπάσματα από την επιστολή που θεωρείται πως γράφτηκε
από τον Gabriel Garcia Marquez. Όταν, σύμφωνα με την τότε ιατρική διάγνωση, ο νομπελίστας συγγραφέας βρέθηκε στο τελικό στάδιο καρκίνου, δήλωσε την αποχώρησή του
από τη δημόσια ζωή και απέστειλε την παρακάτω αποχαιρετιστήρια επιστολή στους φίλους
του.
Marc Chagall, Lovers in pink, 1916
|
«Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα
φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα
αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα
αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν. Θα
κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα
μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα
ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμούνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα
απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα
ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την
ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα
περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ’ ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα,
ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ, θα ήταν η σερενάτα που θα
χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρυά μου τα τριαντάφυλλα, για να νιώσω τον
πόνο από τ’ αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή...Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε
μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους που αγαπώ, ότι τους αγαπώ. [..............................................................................]
Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι
θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία
βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το
νεογέννητο σφίγγει στην μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα
του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλο
από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί.[..................................................]»
Gabriel Garcia Marquez (;), "Farewell Letter" (αποσπάσματα)
"Time in a Bottle" is a hit single by singer-songwriter Jim Croce. Croce wrote the lyrics after his wife Ingrid told him she was pregnant with his son, Adrian, in December 1970. When Croce was killed in a plane crash in September 1973, the song's lyrics, dealing with immortality and the wish to have more time, came across as if he had had a presentiment.
"If
I could save time in a bottle
The
first thing that I'd like to do
Is to
save every day
Till
Eternity passes away
Just to spend them with you..."
