"Οι άνθρωποι μοιάζουν με τα ποτάμια: το νερό τρέχει το
ίδιο παντού και πάντοτε στην κοίτη τους, όμως, τα ποτάμια σ’ άλλα τους μέρη
είναι στενά, ορμητικά, σ’ άλλα πλατιά, ήσυχα, καθαρά, κρύα και σ’ άλλα θολά και
χλιαρά. Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Ο καθένας μας κουβαλάει μέσα του
το πρόπλασμα όλων των ιδιοτήτων του ανθρώπινου γένους και ανάλογα πότε
εκδηλώνει αυτές και πότε τις άλλες με αποτέλεσμα συχνά να εμφανίζεται τελείως
αγνώριστος, ενώ ταυτόχρονα εξακολουθεί να διατηρεί την ιδιαίτερη φύση του. Σε
ορισμένους ανθρώπους οι μεταβολές αυτές εκδηλώνονται με ασυνήθιστη ένταση και
εναλλαγή. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο (Ντμίτρι Ιβάνοβιτς) Νεχλιούντοφ..."
Leo Tolstoy, Ανάσταση, μτφ. Γεράσιμος Κυριακάτος,εκδ. Γκοβόστη, σελ. 236
