Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

"άδηλος, μόνιμος και σκοτεινός"

Claude Monet, “Self portrait in his atelier”
"Βρίσκομαι ριγμένος στη φυλακή κάπου δυο χρόνια. Από το ίδιο μου το είναι ξεπετάχτηκε άγρια η απελπισία, μια εγκατάλειψη στον καημό, που είναι αξιοθρήνητη ακόμα και να τη σκέφτεσαι, μια τρομερή και ανίκανη οργή, πικρία και περιφρόνηση, αγωνία που έκλαιγε φωναχτά, αθλιότητα που δεν μπορούσε να βρει τρόπο να εκφραστεί, θλίψη που ήταν βουβή. Πέρασα από κάθε πιθανό και απίθανο είδος πόνου. Καλύτερα και από τον ίδιο τον Γουέρντσγουορθ, εγώ γνωρίζω τι εννοούσε αυτός όταν έλεγε:
Ο πόνος είναι άδηλος, μόνιμος και σκοτεινός
Κι έχει τη φύση της αιωνιότητας.
Αλλά ενώ πολλές φορές απολάμβανα τη σκέψη πως ο πόνος μου δεν θα είχε τέλος, δεν άντεχα στην ιδέα ότι δεν θα είχε κάποιο νόημα. Τώρα ανακαλύπτω κάτι κρυμμένο κάπου βαθιά μέσα μου, που μου λέει ότι δεν υπάρχει τίποτα σε ολόκληρο τον κόσμο δίχως νόημα, και ο πόνος λιγότερο απ’ όλα. Ότι κάτι κρυμμένο κάπου μέσα στη φύση μου, σαν θησαυρός σε ένα χωράφι, είναι η ταπεινότητα."
Oscar Wilde, De profundis
Το soundtrack από την ταινία Papillon*

*(1973 - επική μεταφορά της αυτοβιογραφίας του κατάδικου Henri Charriere.
Σκηνοθεσία: Franklin J. Schaffner, με Steve Mc Queen στο ρόλο του "Papillon", Dustin Hoffman κ.α., μουσική: Jerry Goldsmith)